Lisi Estaras

Lisi Estaras (°1971, Argentinië) begint met dans in Cordoba. Eerst probeert ze haar studie sociaal werk te combineren met een professionele dansopleiding. Als dat niet lukt, kiest ze voor dans. Ze krijgt een studiebeurs en verlaat Argentinië op 19-jarige leeftijd om te gaan studeren aan de Rubin Academy of Music and Dance in Jeruzalem. Niet lang daarna vervoegt ze de rangen van het Batsheva Ensemble in Tel Aviv. Ze blijft 5 jaar in Israël en trekt dan naar Europa waar ze via een passage in Nederland, haar carrière in Vlaanderen start bij les ballets C de la B in 1997.

Ze creëert en danst mee in Iets op Bach, Wolf, vsprs, pitié!, C(H)OEURS en Tauberbach van Alain Platel en in Tempus Fugit van Sidi Larbi Cherkaoui. Daarnaast is ze ook een van de performers in Learning how to walk in een regie van Benny Claessens (NTGent).

Door de jaren heen maakte ze ook eigen werk in samenwerking met andere artiesten. Bartime met Einat Tuchman (Campo, Gent), Cocina Erotica en No Wonder met Constanza Macras (Schaubühne, Berlijn), Leche (Passerelle, Kortrijk) en A distancia (Teatro Real, Cordoba, Argentinië). Onder de vlag van les ballets C de la B choreografeerde ze Patchagonia, Bolero, The Gaza Monologues, Primero-Erscht en Dans Dans, een coproductie met het KIP (Gent).                                

Lisi werkt ook als choreografe en als coach voor andere theaters en gezelschappen. Ze werkte mee aan Hiob van Sandra Strunz (Theater Bonn), Das Brennende Haus van Emilo Garcia Wehbi en Maricel Alvarez (City Theatre Bern), Het Hamilton Complex van Lies Pauwels (hetPALEIS, Antwerpen), Collective F (Dampfzentrale Bern),...

In 2015 creëert ze de solo La Esclava met choreografe Ayelen Parolin in een coproductie van o.m. de Biënnale van Charleroi, Les Brigittines (Brussel), Centre Wallonie-Bruxelles (Paris), Le Gymnase (Roubaix, Julidans (Amsterdam). In 2016 creëert ze de voorstelling Monkey Mind met drie dansers met het syndroom van Down voor Platform K (CAMPO, Gent) en de solo The speech voor danseres Irene Russolillo (Festival Equilibrium, Rome). In 2017 volgen Monkey Mind Feest voor Kaap (Festival Dansand, Oostende) en When I look at a Strawberry, I think of a Tongue, een samenwerking met Serge-Aimé Coulibaly, Sara Vanderieck, Kristien De Proost en Mirko Banovic (Kaap, Grote Post, Oostende; Théâtre des Doms, Avignon) en de eerste werkfase van de danscreatie The Jewish Connection Project kreeg een eindpunt tijdens Festival Machol Shalem, Jeruzalem.

In 2018 gingen twee stukken van Lisi in première, Hillbrowfication een samenwerking met Constanza Macras I Dorky Park (Berlijn) en Sapiens voor het Ballet Contemporano Teatro San Martin (Buenos Aires, Argentinië).

Voor Passerelle (Kortrijk) maakte ze eind 2018 D-Effect, een voorstelling met 3 jonge danseressen, 2 dansers met Down Syndroom en een contrabassist. Deze voorstelling zal deel uitmaken van de tentoonstelling Bloodtest die Lisi samen maakt met Francis Vanhoutte voor het Museum Dr. Ghislain in Gent (juni tot oktober 2019). No Human No Cry werd de eerste creatie van Lisi, gemaakt in opdracht van het hedendaagse dansgezelschap Bhodi Project/Salzburg Experimental Academy of Dance. Deze voorstelling ging in première op het Festival Sommerszene Salzburg op 19 en 20 juni 2019.

The Jewish Connection Project - dat ze samen met Ido Batash maakte - ging in Gent (CAMPO) in première op 14/02 en toert daarna naar Keulen, Wenen en Bern.

Op 5 maart 2020 ging in De Grote Post in Oostende, de productie SONICO - the heart is the muscle we like to work out in première. Dit is opnieuw een samenwerking met Ido Batash èn met het Brussels muziekensemble met dezelfde naam.

Deze productie heeft jammer genoeg weinig gespeeld door de COVID-19 crisis.

De relatie tussen Art Brut en de Monkey Mind-methode zet Lisi verder vanaf september 2021, in het onderzoeksproject aan de Hogeschool Antwerpen dat de titel kreeg Art Brut, dance and disabilities.

In de herfst van 2020, nodigt SEAD Lisi opnieuw uit voor een creatie met de studenten van de Dansacademie. In dezelfde tijd maakt ze in Berlijn, met het Itinerant Dance Ensemble en Dorky Park o.l.v. Constanza Macras, Bibliomaniacs.

Door de COVID-19 crisis lag haar creatiewerk voor een deel stil in 2020 maar in het voorjaar van 2021 trekt ze naar Napels voor de creatie van de choreografie in het project HO VISTO MARADONA (regie Clara Bauer; tekst Daniel Pennac) en in de herfst naar Barcelona, voor de danscreatie La Honte met ASSOCIACIÓ COL.LECTIU ESCÈNIC in coproductie met Mercat de Flors.

Haar nieuwe productie #THISISBEAUTY - een solo die ze maakt samen met een rist vrouwelijke partners in crime - gaat in het voorjaar 2022 in première in Kaap Brugge. In de zomer geeft Lisi een uitgebreide workshop in Bloemfontein - Vrystaat Festival met professionele dansers en andersvaliden. Dit zal uitmonden in een korte creatie die gepresenteerd zal worden in het festival.

In de herfst 2022, maakt zij een grote dansproductie bij Opera Ballet Vlaanderen, A Bigger Thing met dansers van het Ballet van Vlaanderen, andersvaliden, amateurs en professionele dansers.

Lisi geeft masterclasses en workshops in België en het buitenland, wordt veelvuldig gevraagd als panel- of jurylid en ontving in 201, 2019 en 2021 een beurs van de Vlaamse Gemeenschap voor haar onderzoek naar kinesthesie, empathie en spiegelneuronen in het kader van de verdere ontwikkeling van haar monkey mind-methode.

Foto: Ioannis Tsouloulis