Dagboek van een verdwenene

Dagboek van een verdwenene kan het best omschreven worden als een intiem zelfportret. Leoš Janaček (1854-1928) zag in het weemoedige relaas over de dorpsjongen Janik, die alles achterlaat om een zigeunermeisje te volgen, zijn gevoelens voor zijn muze Kamila Stosslova weerspiegeld. Zal Janiks verlangen naar passie hem bevrijden van een verstikkende omgeving? Of zal hij zijn hele bestaan vergooien aan een illusie? Geschreven in de periode waarin zijn relatie met de veel jongere Kamila veel ophef veroorzaakte, groeit Janačeks poëzie uit tot een mix van wreedheid en tederheid. De passie voor zijn nieuwe liefde, de poëzie van de volkstaal en voor piano en stem inspireerden hem tot een liedcyclus in 22 taferelen. Het unieke karakter van de partituur schuilt in haar minimalistische karakter: er is geen dramatische handeling, mise-en-scène of orkest. Ivo van Hove regisseert topzangers Ed Lyon en Marie Hamard. Vanuit haar fascinatie voor de stem schrijft Annelies Van Parys een antwoord op dit aangrijpende verhaal over onthechting.