Vier muzikanten in een salon. Er staan zetels, portretten hangen aan de muur en naast elke muzikant staat een lamp, die je aan en uit kan doen.

Verderop liggen verkleedkleren, prenten, draden, geluidsapparatuur, rommel ... Er klinkt muziek. De muzikanten spelen er stevig op los. Ze improviseren. Plots blijkt dat niet de muzikanten, maar wel het publiek de muziek bepaalt. Vanaf dan ontstaat een pingpongspel tussen publiek en orkest.

Je zet de lamp bij de violist aan en hij begint te spelen. Lamp uit en de viool zwijgt. Wil je even proberen wat er gebeurt als je de lamp van de drummer laat schemeren? Ga je gang …

Ook de muzikanten zingen, eenvoudigweg door ze aan te raken. En wie van verkleedpartijtjes houdt, komt ook aan zijn trekken. Het orkest maakt filmmuziek als jouw personage over de catwalk passeert. Het publiek regelt volume en snelheid, duwt op fast forward of zapt zo nodig naar een andere post op Radio Ping Pong.

John Torso bestaat uit een vaste kern van vier muzikanten: Geert Huybens (gitaar), Stefan Coltura (viool), Bert Bernaerts (trompet/tuba/bas) en Tim Coenen (slagwerk/elektronica). De muzikanten zelf benoemen hun muziek als instantmuziek en klankacrobatie. Muziek wordt ‘instant’ gecomponeerd op het moment dat ze wordt uitgevoerd. Klankacrobatie leidt tot experimenten met klanken van instrumenten, stem en objecten. John Torso staat steeds voor een ruim klankspectrum, muzikale fantasie én visueel boeiende taferelen. 

20 jaar Muziektheater Transparant

Een reactie van Bert Bernaerts

Big in Japan. "Vraag van een enthousiaste Japanse organisator na het zien van de voorstelling Radio Ping  Pong: "Can you make the performance bigger, for 1000 people?" Vanaf toen droomden wij van een 'stadiontournee' doorheen Japan. Een Japanse tournee is er nooit gekomen, maar we hebben wel getourd in het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Nederland, Luxemburg, Duitsland, Italië, Oostenrijk, de Verenigde staten,... Wie had dat gedacht van een voorstelling die is gestart met kartonnen dozen en 4 staande lampen? "

Radio Ping Pong, Neerpelt. "De voorstelling begint met een vrije improvisatie waarbij de musici op het podium zich presenteren aan het  publiek. Soms gebruiken we daarbij ook bevreemdende stemgeluiden. Er komt een man te laat de voorstelling binnen via het podium! Hij baant zich in het donker een weg richting publiek. Hij valt van het podium een meter naar beneden en maakt daarbij een pak herrie en kreun- en steungeluiden. Voor het publiek en ook voor ons maakt het allemaal deel uit van de geïmproviseerde muziek. Pas na enkele minuten wordt de ernst van de situatie voor ons duidelijk en wordt de man afgevoerd naar een dokter. Muziek? Een geordend geheel van klanken."

Bert

Credits

  • Spel • Gert Dupont
  • Ensemble • John Torso
  • Bas | Trompet | Tuba • Bert Bernaerts
  • Viool • Stefan Coltura
  • Gitaar • Geert Huybens
  • Slagwerk | Elektronica • Tim Coenen
  • Decorontwerp • Diony Hoogenboom