Een gedeconstrueerde performance over vrouwelijkheid die de archetypische Moeder-energie vrij danst uit het keurslijf van de Heilige Maagd Maria.

MISSA MAMA NOVA is een gedeconstrueerde performance over vrouwelijkheid. Een danseres (a Mother’s body) wringt zich in en uit het heilige cliché en de normatieve gevangenis van de Vrouw-als-Moeder. Een zangersduo (a body of children) zwermt om haar heen en zingt zich in en uit een klassiek zang-idioom. In afwezigheid van de Vader deconstrueren ze de patriarchale erfenis van de christelijke liturgie en zoeken ze naar hun eigen volwassen stem. Een fluitiste aan de zijlijn (a Mother’s breath) ademt en stuurt het polyfone lichaam van performers aan. Samen breekt het ensemble het verstilde verdriet van de heilige Maria-Moeder open naar een viering van het vrouwelijke in elk van ons.

“De performers bewegen zich achter de stoelen, prevelend, sprekend, bijna zingend (...) Fluitiste Dodó Kis laat alleen adem uit haar instrument vloeien. Een streep licht kruipt door het donker over de vloer naar haar voeten. Iets verderop in het donker van de cirkel stopt danseres Fumiyo Ikeda haar handen in de lichtbundel, trillend, grijpend. De ruisende adem, het rokende duister en de vingers lijken een variant op het scheppingsverhaal, maar dan met godinnen in plaats van die ene god.”

Fransien van der Putt, Theaterkrant - 25/03/2024

Credits