Labyrint

Het jaarlijkse jongerenproject van Muziektheater Transparant is sinds jaren de plek waar jong muzikaal talent zich tijdens de zomer verzamelt.

In Labyrint staan zestien jonge muzikanten op scène. Ze vormen een muzikale cirkel. Ze dansen en spelen. De veiligheid van hun instrument soms achterlatend, staan ze één voor één of in groep voor de micro. Ze komen er tot spreken. Op improvisatorische wijze beantwoorden ze er niet vanzelfsprekende vragen.

In een wervelwind vormen ze eindeloze opsommende antwoorden, trainen ze het analoge geheugen en alle traagheid, kwetsbaarheid en vergeetachtigheid die het geheugen nu eenmaal met zich meebrengt. Startend bij persoonlijke kernherinneringen dalen ze steeds verder af naar het onkenbare, naar het chaotische, naar een ‘dark and uncanny future’. Dieper en dieper verdwalend in het labyrint. Een frictie ontstaat tussen een onkenbaar zwart gat en het eindeloze verlangen om er kennis van te nemen. Hoe, ondanks alle chaos, te blijven spreken en spelen? Hoe er vreugde te (her)vinden?

De twee weken durende muziektheaterworkshop van Muziektheater Transparant staat dit jaar in het teken van het labyrint. Een labyrint kan werken als een plek die niet volledig grijpbaar is, niet vastligt maar altijd in spel, in transitie, in flow is, altijd een beetje verloren, vol schaduw, een plek van de donkere toekomst die ons allen te wachten staat.

“Ik gebruikte de constructie van het Labyrint van Chartres als een tool om tegenwicht te bieden aan het dominante karakter van een melodie... Wat ik bedoel is dat een melodie zo’n sterke muzikale kracht heeft dat het daarmee het meest dominante ding wordt… Het pad in Chartres’ Labyrint loopt elf keer om zichzelf heen, dus gebruikte ik dit getal als ritmemaatstaf. Het contra-intuïtieve, chaotische karakter van dit getal tempert de dominantie van de melodie.” (Brice Soniano, componist en dirigent, over de muziek in Labyrint) Het Chartres-labyrint is een zogenaamd éénweg-labyrint, een oud klassiek patroon wat uit de Middeleeuwen stamt. D.w.z. dat als je het midden bereikt hebt, heb je door alle gangen gelopen. Er zijn geen doodlopende paden. Men wordt de hele weg naar binnen en weer naar buiten geleid. Het systeem is heel harmonisch, er is maar één doorlopende route.

Credits

• Regie | Scenografie • Laurens Aneca / Jesse Vandamme
• Muzikale leiding • Brice Soniano
• Muzikale coaching • Naomi Beeldens / Isaak Duerinck / Oene Van Geel
• Kostuums • Emma Vandenberghe

Deelnemers: Rune Fonteyn Seidel, Sophie Paeshuyse, Yenthe Geudens, Astrid Mertens, Aumi Derycke, Hanna Vandergoten, Lorraine Gilliard, Adinda Pijl, Saar Philips, Suzan Peeters, Clara Muylle, Emma Devillé, Emma Verbruggen, Floor Verhaegen, Nathalie Van Meirvenne, Adriaan Campo