Muziektheater Transparant

Een installatie met een reeks klaagzangen en muzikale herinneringen uit het verleden die betrekking hebben op het thema van het lijden in de kunsten.

«Waarom is lijden zo'n populair onderwerp in de kunsten? Zijn we slechts consumenten van andermans pijn of is er echt ruimte voor medeleven? Welke zijn de verhalen van onze huidige tijd die dit lijden laten weerklinken? Is lijden een troostend of een noodzakelijk proces in de huidige samenleving?»

Vertrekkend van deze vragen, creëerde Luigi De Angelis - samen met Claron McFadden en Emanuele Wiltsch Barberio - een installatie met een reeks klaagzangen en muzikale herinneringen uit het verleden die betrekking hebben op het thema van het lijden in de kunsten: van Monteverdi tot J.C. Bach, van Nina Simone tot Giovanni Legrenzi, via Barbara Strozzi en John Downland. Claron McFadden is de emotionele getuige van een video-polyptych die de echo's van een hedendaagse Passie verkent: zeven christelijke personages, geïnspireerd door zeven recente casussen, samen met andere mogelijke personages uit onze tijd geïnspireerd door de Evangeliën, zweven door zeven schermen en creëren een progressief Pijnlijk Pad voor onze blik en percepties.