Mahagonny Songspiel & Happy End

"Op naar Mahagonny, de stad waar alles kan, waar wet en moraal, seks en roes gezichtsloos, uitwisselbaar, steriel geworden zijn."

Mahagonny Songspiel

Zes mensen dromen van de mythische stad Mahagonny. Ze besluiten erheen te gaan, want er is drank en er zijn vrouwen. Ze nemen afscheid van de groene maan van Alabama. Het leven in Mahagonny blijkt echter minder rooskleurig dan eerst gedacht. Wie in Mahagonny wil blijven, heeft elke dag zoveel geld nodig dat hij uiteindelijk zijn huid zal moeten verkopen om zijn uitspattingen te kunnen blijven bekostigen. Het zestal besluit Mahagonny te verlaten en naar Benares te gaan, waar de zon altijd schijnt. Ze vernemen achter dat Benares vernietigd werd door een verschrikkelijke aardschok. De inwoners van Mahagonny kunnen nergens meer heen. Op een grauwe ochtend verschijnt God in Mahagonny. Hij is gekomen om de inwoners ter verantwoording te roepen. Dachten ze werkelijk dat ze zomaar ongestraft Zijn geboden aan hun laars konden lappen? Dachten ze echt dat Hij nooit zou komen? God verbant hen naar de hel. 'Onmogelijk', antwoorden de mensen van Mahagonny. 'De hel, daar zijn we al.' Ze sturen God heen. Tenslotte wordt hen de waarheid over Mahagonny duidelijk. De stad bestaat enkel in hun hoofd. Mahagonny is een louter mentaal gegeven.

Happy End

Chicago. 'Bills Ballhaus', een etablissement van een ietwat twijfelachtig allooi, is het hoofdkwartier van de 'Matadors van de Misdaad', een gangsterbende die wordt geleid door de mysterieuze 'Dame in het Grijs' - bijgenaamd 'De Vlieg'- en haar handlanger Bill Cracker. De bende plant een overval op kerstavond. Naar aanleiding van de feestelijke gelegenheid van de geslaagde liquidatie van een zekere Gorilla Baxley zingt Bill Cracker een nostalgisch lied over 'Bill Ballhaus' in Bilbao, een plaats waar het goed toeven was, al groeide er gras op de dansvloer en scheen de maan er door het dak. 

Een divisie van het Leger des Heils, onder leiding van Lilian Holyday, komt in de gangsterkroeg terecht. Lilian Holyday - door iedereen 'Haleluja-Lilian' genoemd - probeert op enigzins naïeve wijze de gangsters te bekeren. Bill en Lilian voelen zich tot elkaar aangetrokken. Plots klinkt een schot: 'the Governor', een overtollig geworden lid van de gangsterbende werd uit de weg geruimd. Intussen heeft Lilian te veel van Bills whisky geproefd. Lichtjes beschonken zingt ze het matrozenlied (Und das Meer ist blau, so blau). De overige Heilsarmee-meisjes reageren geschokt en verlaten Bills Ballhaus.

Omwille van haar ,omgang met Bill Cracker wordt Lilian uit het Leger des Heils geschopt. Ondertussen is ook Bill Cracker in ongenade gevallen bij zijn gang. Op zoek naar Lilian stormt hij hals over kop het hoofdkwartier van het Leger des Heils binnen, waar net een kerstfeest aan de gang is. Hij wordt achternagezeten door de gangsters. Tot overmaat van ramp verschijnt ook de politie, die Bill Cracker beschuldigt van moord op 'the Governor'. Lilian levert bewijs van zijn onschuld door te vertellen dat zij bij hem was toen het schot viel.

De Grijze Dame herkent in de majoor van het Leger des Heils haar lang doodgewaande echtgenoot, Hannibal Jackson. De gangsters sluiten zich aan bij het Leger des Heils - of is het net andersom?  

Credits

Muziek: Kurt Weil 
Tekst: Bertolt Brecht
Muzikale leiding: Etienne Siebens
Regie: Ian Burton
Decor- en kostuumontwerp: Vincent Numan
Lichtontwerp: Peter Van Praet
Orkest: Prometheus Ensemble

Mahagonny Songspiel
Charlie: Brian Galliford
Billy: Bjorn Arvidsson
Jessy: Marianne Hellgren
Bessie: Beatrijs Desmet
Jimmy: Mark Oldfield
Bobby: Wilfried Van den Brande

Happy End
Lilian: Susannah Self
Dame in Grau (Fliege): Beatrijs de Smet
Jane: Marianne Hellgren
Bill: Brian Galliford
Sam: Mark Oldfield
Hannibal: Wilfried Van den Brande
Koor, gangsters, Leger-des-Heilsmeisjes, vertellers: Bjorn Arvidsson, Inez Carsauw, Marianne Hellgren