Met The Medium componeerde Peter Maxwell Davies één van zijn meest gewaagde partituren. Het libretto gaat over een vrouw die op extatische wijze verslag uitbrengt van haar geestelijke ervaringen.

Van Peter Maxwell Davies, die 'composer in residence' is voor Muziektheater Transparant, werden er eerder al verschillende werken uitgevoerd, zoals The Lighthouse, Eight Songs for a Mad King, Miss Donnithorne's Maggot en het speciaal voor Transparant gecomponeerde Mr. Emmet takes a Walk.

Het libretto, dat Maxwell Davies zelf schreef zelf voor The Medium, wordt gezien als een van zijn meest gewaagde composities omdat de zangeres geen steun krijgt van enige muzikale begeleiding. Om de schizofrene wereld op te roepen die de hoofdpersoon kenmerkt, is zij volkomen aangewezen op haar eigen krachten. Naarmate het werk vordert, beseffen we dat de naamloze heldin als een helderziende en als een dienstmeid heeft gewerkt, dat zij een kind heeft vermoord en op dit moment een elektroshockbehandeling ondergaat. De elektrotherapeutische stoten doen haar trillen. Aan haar keel ontsnapt een angstaanjagende schreeuw, terwijl ze zich verbeeldt dat ze dan weer een hond, dan weer een krab is. Is zij echt gek, of doet zij alsof? Door wie wordt zij bezeten? Is zij een psychiatrische patiënt, die zich op de elektrotherapie voorbereidt, of nog erger?

Maxwell Davies stelt zelf deze vragen bij zijn werk. De componist heeft met The Medium een compromisloze partituur geschreven. De kreten van de vrouw hebben iets van een religieuze extase, met echo's van middeleeuws kerkgezang, die worden afgewisseld met Sprechgesang. Het werk is zowel vocaal als dramatisch een hoogstandje voor een zangeres.

Credits

  • Compositie • Peter Maxwell Davies
  • Regie • Waut Koeken
  • Scenografie | Lichtontwerp • Peter van Praet
  • Mezzosopranen • Adey Grummet / Els Mondelaers