Wim Delvoye (°1965) is een internationaal kunstenaar die deels in België en deels in het Verenigd Koninkrijk woont. Door de algemeen geldende opvatting over wat een kunstwerk kan representeren uit te breiden, gooit zijn werk de structuren van de kunstwereld omver.  Zijn kunst is een fusie van filosofische concepten, een experimentele benadering in het gebruik van materiaal en een grondige onderdompeling in de technieken van het vakmanschap.
In het begin van de jaren ’80 ging Delvoyes intrede in de kunstwereld niet onopgemerkt voorbij : met o.a. het schilderen van heraldische emblemen op strijkplanken, van Delftse patronen op gasflessen en het plaatsen van glasramen tussen doelpalen, combineerden zijn hybride werken  vakmanschap en concept, daarbij de tegenstelling tussen hedendaagse kunst en de popcultuur uitdagend. Vanaf de jaren ’90 radicaliseerde Delvoye de kritische functie van kunst en tastte hij de grenzen van consumptiekunst af door het tatoeëren van levende varkens en het opstarten van zijn Cloaca-project. Op deze manier thematiseerde zijn werk de nutteloosheid van het artefact en de ambivalentie tussen kunst en commerce. Met de gotische werken die sinds 2001 gecreëerd werden geeft Wim Delvoye een nieuwe impuls aan de middeleeuwse gotiek door haar te interpreteren vanuit een hedendaags gezichtspunt. Door computergestuurde moderne technologie op traditionele kunsten toe te passen transformeert hij alledaagse objecten als bulldozers in monumenten. Zijn oneindig groter wordende gothische torens  zijn o.a. tentoongesteld in Musée Rodin en Bozar. Zijn werk werd opgenomen in gerenommeerde groepstentoonstellingen als de Venice Bienniale, Shangai Biennale en Documenta IX, en  werd tentoongesteld in talrijke solotentoonstellingen, zoals o.a. in Centre Pompidou, het Louvre, het Pushkin State Museum of Fine Arts en het New Museum.
 

Productie

Functie