Caroline Petrick

Caroline Petrick volgde een acteursopleiding aan het conservatorium van Luik. Na 2 jaar behaalde ze een eerste prijs. In die tijd werkte ze met Jacques Delcuvellerie (Groupov). Vervolgens wordt haar parcours gekenmerkt door ontmoetingen en affiniteiten in een zoeken, onderzoeken. Haar voorkeur gaat uit naar creaties waarin verschillende artistieke disciplines worden gebruikt.
Ze werkte met verschillende regisseurs, in het bijzonder met Thierry Salmon, bij wie ze in zijn Les Amazones in Volterra speelde. Voor deze interpretatie ontving ze de Ubu-prijs. Ze speelde ook in voorstellingen van Ingrid von Wantoch-Rekowski (A-Ronne, van Luciano Berio; In h-moll, een voorstelling waarin tien acteurs delen uit Bach's gelijknamige mis zingen; Métamorphoses d'Avilla). Verder was ze ook te zien in muzikale vertellingen voor kinderen, zoals Mijn hart is een pinguïn (productie Pantalone) en Het verhaal van Babar op muziek van Poulenc (Vlaamse Opera Gent, mei 2004). Caroline Petrick houdt van poëtische vertellingen en neemt graag deel aan literaire festivals, bijvoorbeeld het Groot Beschrijf.

Vanuit haar achtergrond als actrice gaat Caroline Petrick steevast op zoek naar een fysieke en ruimtelijke confrontatie met muziek. Oorspronkelijk als regie-assistente bij Jean-Claude Berutti (Old Times van Harold Pinter en Dantons Tod van Gottfried von Einem) en Guy Joosten (OEdipus Rex), daarna regisseert ze zelf. Haar voorkeur gaat uit naar vergeten geraakte stukken en hedendaagse composities.
In 2001 maakte ze haar eerste voorstelling, Golden Vanity naar de gelijknamige opera van Britten, opgevat als muziektheater. Deze voorstelling ging in première in de Opéra de Wallonie te Luik en werd hernomen in de Munt en in het Concertgebouw Brugge. In 2003 regisseerde ze Weisse Rose van Udo Zimmermann, die na opvoeringen op het Festival de Liège en in De Munt en in coproductie met Transparant op tournee door Europa ging. Haar derde operaproductie Jakob Lenz (Wolfgang Rihm) maakte ze onder Muziektheater Transparant. Vanaf 2006 is ze artiest in residentie bij dit gezelschap. Daar regisseerde ze vorig seizoen La Mort de Sainte-Alméenne (Arthur Honegger) en Reset (Vasco Mendonça). In Wolpe! ging ze aan de slag met de geëngageerde muziek van Stefan Wolpe, en voor Waar is mijn ziel? verdiepte ze zich in de erotische geladenheid van de madrigalen van Claudio Monteverdi. Voor de Messiaenhappening in deSingel bedenkt ze een concept voor de Harawiliedcyclus.